تأثیر آموزش خودتنظیمی بر حل مسأله کودکان پیش‌دبستانی

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 روانشناسی تربیتی

2 استادیار گروه علوم تربیتی دانشگاه فردوسی مشهد

چکیده

این مطالعه با هدف بررسی تأثیر آموزش خودتنظیمی بر حل مسأله در کودکان پیش­دبستانی انجام شد. آزمودنی­ها شامل 40 کودک (20 دختر و 20 پسر) پیش­دبستانی شهرستان میبد با میانگین سنی 5 سال و 6 ماه بودند که به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه جای گرفتند. یک برنامه آموزش خودتنظیمی به مدت 20 ساعت روزانه به روش­های بازی و قصه­درمانی برای کودکان گروه آزمایش ارائه شد. جهت سنجش حل مسأله در کودکان از 3 خرده­مقیاس هوش عملی وکسلر پیش­دبستانی (WPPSI) که عبارتند از: مازها، مکعب­ها و حساب استفاده شد. داده­های به دست آمده با روش تحلیل کوواریانس نشان­دهنده تفاوت معنادار بین میانگین نمرات حل مسأله در دو گروه آزمایش و گواه بوده است و تفاوت آموزش بر افزایش مهارت حل مسأله بر حسب جنسیت معنادار نبود. به عبارتی تأثیر افزایشی آموزش روی پسرها و دخترها به میزان یکسانی می­باشد. با توجه به اثربخشی آموزش خودتنظیمی در حل مسأله لازم است برنامه­های گسترده­ای با هدف ارتقای توانایی حل مسأله کودکان طراحی گردد که محتوای آن مبتنی بر آموزش خودتنظیمی باشد. آموزش چنین مهارت­هایی در ارتقای سایر حیطه­های شناختی هم مفید خواهد بود.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

The Effects of Self-regulation Training on Preschoolers Problem Solving

نویسندگان [English]

  • Afsaneh Jelvegar 1
  • Hossein Karshaki 2
  • Mohsen Asgari Nekah 2
چکیده [English]

The purpose of this study was to investigate the effects of self-regulation training on problem solving in preschool children. The study participants included 40 children 20 girls and 20 boys from Meybod city with mean age of 5 years and 6 months, were randomly assigned to experimental and which control group. A self-regulation training program was taught to the children in the experimental group for 20 hours by games and story therapy techniques. Three subscales of Arithmetic, Mazes and Block Design from Wechsler Pre-school and Primary scale of intelligence (WPPSI) were used as a measure of problem solving using Analysis of covariance. The difference between the experimental and control groups in the pre-test and post-test was significant (p<0.01). Although the boys were better at problem-solving tasks than the girls (p<0.01) but difference was not statistically significant for interaction of gender and intervention (p<0.01). In other words, effect of the education on boys and girls was the same. Regarding the effectiveness of self-regulation training in problem solving, it is essential that extensive programs be designed to promote children's problem solving ability with its content based on training Self-regulation. Training these skills will also be useful in the development of other cognitive domains.

کلیدواژه‌ها [English]

  • gender
  • problem solving
  • self-regulation
  • Training