مقایسه اثربخشی درمان فراشناختی و درمان مبتنی بر حل مسأله بر کاهش اضطراب اجتماعی دانشجویان دختر دانشگاه ارومیه

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشکده ادبیات و علوم انسانی ارومیه

2 دانشگاه ارومیه

چکیده

هدف: پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثربخشی درمان فراشناختی (MCT) و درمان حل­مسأله (PST) بر اختلال اضطراب اجتماعی (SAD) دانشجویان دختر دانشگاه ارومیه انجام شد. روش: برای رسیدن به این هدف، 300 نفر از دانشجویان دانشگاه ارومیه به کمک پرسشنامه اضطراب اجتماعی کانور بررسی شدند. سپس کسانی که نمره اضطراب­شان بیشتر از نقطه برش (19) بود، جدا شده و مجددا توسط چک لیست اضطراب اجتماعی بررسی گردیدند. از این گروه30 نفر از کسانی که SAD داشتند به شکل تصادفی در سه گروه 10 نفری (2 گروه آزمایش و یک گروه گواه) قرار گرفتند. حل­­مسأله درمانی طی 7 جلسه 60 دقیقه­ای و فراشناخت درمانی به مدت 8 جلسه 60 دقیقه­ای بر روی هریک از گروه­های آزمایش، اجرا گردید. بعد از اجرای کاربندی شرکت­کنندگان مجدداً با پرسشنامه اضطراب اجتماعی آزمون شدند. برای تحلیل داده­های آماری از آزمون t و تحلیل کواریانس استفاده گردید.
یافته­ها: نتایج به دست آمده نشان دادند، بین نمرات پس­آزمون SAD در هر سه گروه (آزمایشی و گروه گواه) تفاوت معنادار وجود دارد. درمان فراشناختی و حل مسأله درمانی به صورت موثری توانستند اضطراب اجتماعی دانشجویان را کاهش دهند. بررسی تفاوت اثربخشی دو روش درمانی حاکی از وجود تفاوت، در مؤلفه علایم فیزیولوژیک بود که این تفاوت به نفع گروه PST بود.
نتیجه­گیری: درمان فراشـناختی و حل مسأله درمانی موجب کاهش SAD شده و می­توان از آن­ها در مراکز مشاوره دانشجویی و مراکز درمانی به عنوان مداخله موثر بر کاهش اضطراب اجتماعی استفاده کرد.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Compare Effectiveness Metacognitive Therapy and Problem Solving Therapy for Decrease of Girl Education Social Anxiety of Urmia City

نویسندگان [English]

  • Farzaneh Mikaeili 1
  • Sakineh Soltani 2
چکیده [English]

The present study was conducted in order to compare the impact of both metacognitive therapy (MCT) and problem solving therapy (PST) on the social anxiety (SAD) of female student Urmia in city.
In this regard, 300 individuals from Urmia University were investigated via kanor social-anxiety questionnaire, then, those who their anxiety score outnumbered the mean by Standard Deviation of 2, were sorted out to be double checked through the social anxiety checklist. 30 individuals showing SAD were put randomly into three groups (two groups as the experimental and one group as the control). Both methods were carried out on the experimental group, and they were tested again by the questionnaires. To analyze the data, t-test and co-variance analysis were used.
The results showed a significant difference between the scores of both of the experimental groups with those of control groups. Therefore, MCT and PST were effective on the reduction of students' social anxiety. Scores difference average of pre-test and post-test of MCT and PST groups is significant on the physiological symptom.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Female students
  • Meta cognitive therapy
  • Social anxiety disorder
  • Problem solving therapy