نقص و نارسایی در مکانیسمهای تنظیم عواطف و هیجانها، سیستمهای پردازشی را تحت تأثیر قرار داده مشکلات جدی سلامت و اختلالهای روانشناختی میگردند. پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش تعدیلکننده ناگویی هیجانی در رابطه بین سبکهای دلبستگی و شدت اختلالهای مصرف مواد انجام شد. در این راستا، صدوبیست و دو بیمار مرد مبتلا به اختلالهای مصرف مواد در این پژوهش شرکت کردند. از شرکتکنندگان خواسته شد مقیاس سبکهای دلبستگی بزرگسال (AAI)، مقیاس ناگویی هیجانی تورنتو (TAS-20) و شاخص شدت اعتیاد (ASI) را تکمیل کنند. دادههای پژوهش با استفاده از روشهای توصیفی آماری و تحلیل رگرسیون چندمتغیره سلسله مراتبی تعدیلی مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج پژوهش نشان داد که سبک دلبستگی ایمن با ناگویی هیجانی و شدت اختلالهای مصرف مواد رابطه منفی داشت و سبکهای دلبستگی ناایمن (اجتنابی و دوسوگرا) با ناگویی هیجانی و شدت اختلالهای مصرف مواد رابطه مثبت داشتند. نتایج پژوهش همچنین نشان داد که ناگویی هیجانی رابطه بین سبکهای دلبستگی و شدت اختلالهای مصرف مواد را تعدیل میکند. در نتیجه نقش تعدیلکننده ناگویی هیجانی را میتوان بر حسب مکانیسمهای متنوعی چون ایجاد فاصله از هیجانهای منفی، خود درمانی و تسهیل روابط کلامی و هیجانی تبیین نمود.
)