اثربخشی روان‌درمانی مثبت‌نگر بر سرمایه روان‌شناختی و شایستگی اجتماعی زنان متاهل فاقد فرزند

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکترای تخصصی روانشناسی عمومی، واحد اصفهان (خوراسگان)، دانشگاه آزاد اسلامی، اصفهان، ایران.

2 استادیار گروه روانشناسی واحد اصفهان (خوراسگان)، دانشگاه آزاد اسلامی، اصفهان، ایران.

3 دانشیار گروه روانشناسی، واحد اصفهان (خوراسگان)، دانشگاه آزاد اسلامی، اصفهان، ایران.

چکیده

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی روان‌درمانی مثبت‌نگر بر سرمایه روان‌شناختی و شایستگی اجتماعی زنان متاهل فاقد فرزند انجام گرفت. این پژوهش با روش نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه گواه انجام شد. دوره پیگیری نیز در این پژوهش دوماهه بود. جامعه آماری پژوهش شامل زنان متاهل فاقد فرزند شهر اصفهان در سه ماهه بهار سال 1401 بود. در این پژوهش تعداد 35 زن متاهل فاقد فرزند با روش نمونه‌گیری هدفمند انتخاب و با گمارش تصادفی در گروه‌های آزمایش و گواه جایدهی شدند (18 زن در گروه آزمایش و 17 زن در گروه گواه). زنان حاضر در گروه آزمایش روان‌درمانی مثبت‌نگر را طی دو و نیم ماه در 10 جلسه 90 دقیقه‌ای دریافت نمودند. پرسشنامه‌های مورد استفاده در این پژوهش شامل پرسشنامه سرمایه روان‌شناختی (لوتانز و اولیو، 2007) و پرسشنامه شایستگی اجتماعی (فلنر و همکاران، ۱۹۹۰) بود. داده‌های حاصل از پژوهش به شیوه تحلیل واریانس آمیخته و آزمون تعقیبی بونفرنی با استفاده از نرم‌افزار آماری SPSS23 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که روان‌درمانی مثبت‌نگر بر سرمایه روان‌شناختی (0001>P؛ 64/0=Eta؛ 96/58=F) و شایستگی اجتماعی (0001>P؛ 51/0=Eta؛ 39/34=F) زنان متاهل فاقد فرزند تأثیر معنادار دارد. بر اساس یافته‌های پژوهش می‌توان چنین نتیجه گرفت که روان‌درمانی مثبت‌نگر با بهره‌گیری از فنونی همانند چشم‌انداز مثبت به زندگی، آموزش خوش‌بینی و امید به آینده به عنوان یک روش کارآمد می‌تواند جهت بهبود سرمایه روان‌شناختی و شایستگی اجتماعی زنان متاهل فاقد فرزند مورد استفاده قرار گیرد.

کلیدواژه‌ها

موضوعات


عنوان مقاله [English]

Efficacy of Positivist Psychotherapy on the Psychological Capital and Social Competence in Married Childless Women

نویسندگان [English]

  • zeynab saketi 1
  • hadi farhadi 2
  • Hamid Atashpour 3
1 PhD student in general psychology, Isfahan Branch (Khorasgan), Islamic Azad University, Isfahan, Iran.
2 Assistant Professor, Department of Psychology, Isfahan Branch (Khorasgan), Islamic Azad University, Isfahan, Iran.
3 Associate Professor, Department of Psychology, Isfahan Branch (Khorasgan), Islamic Azad University, Isfahan, Iran.
چکیده [English]

The present study was conducted to investigate the efficacy of positivist psychotherapy on the psychological capital and social competence in married childless women. It was a quasi-experimental study with pretest, posttest and control group method. The follow-up stage was a two-month period too. The statistical population of the study included married childless women in the city of Isfahan in the spring of 2022. Thirty five married childless women were selected through purposive sampling method and randomly accommodated into experimental and control groups (18 women in the experimental group and 17 in the control group). The women in the experimental group received ten ninety-minute sessions of positivist psychotherapy during two-and-a-half months. The applied questionnaires in the study included psychological capital questionnaire (Luthans, Avolive, 2007) and social competence questionnaire (Felner, et.al., 1990). The data from the study were analyzed through mixed ANOVA via SPSS23 software. The results showed that positivist psychotherapy has significant effect on the psychological capital (F=58.96; Eta=0.64; P<0001) and social competence (F=34.39; Eta=0.51; P<0001) of married childless women. According to the findings of the study it can be concluded that positivist psychotherapy can be used as an efficient method to improve psychological capital and social competence of married childless women through employing techniques such as positive vision toward the life, training optimism and hope to the future.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Positivist psychotherapy
  • psychological capital
  • social competence
  • married childless women