بررسی اثربخشی اصلاح هم نوسانی از طریق نوروفیدبک بر بهبود خواندن کودکان مبتلا به نارساخوانی

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 استاد، گروه روانشناسی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران.

2 دانشیار علوم اعصاب شناختی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران.

3 دانشجوی دکتری روانشناسی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران.

چکیده

هدف: نارساخوانی یکی از اختلالات شایع دوران کودکی است. برخلاف نظریه غالب نقص واج‌شناختی، مطالعات جدید نشان می-دهند که بازنمایی واج‌شناختی در کودکان نارساخوان سالم است اما توانایی دسترسی به آن آسیب دیده است. بدکارکردی ارتباط پیشانی-گیجگاهی به عنوان اساس عصبی این آسیب تعبیر می‌شود. اصلاح هم نوسانی از طریق نوروفیدبک امکان کنترل ارادی بر شبکه‌های کارکردی مغز را فراهم می‌کند. هدف مطالعه حاضر بررسی تاثیر اصلاح ارتباط کارکردی بین مناطق مغزی درگیر در خواندن در بهبود مهارت خواندن کودکان مبتلا به نارساخوانی است. مواد و روش‌ها: در طرح تک آزمودنی حاضر چهار کودک 7-9 ساله مبتلا به نارساخوانی 20 جلسه 30 دقیقه‌ای درمان نوروفیدبک دریافت کردند. پروتکل درمانی اصلاح هم نوسانی مناطق پیشانی-گیجگاهی-پاریتال بود. یافته‌ها: بررسی نتایج پژوهش بهبودی در نمرات خواندن و هم‌چنین نرمال‌سازی مقادیر هم نوسانی را بعد از اتمام درمان نشان داد. نتیجه‌گیری: این تغییرات نشان می‌دهد که نارساخوانی یک اختلال در شبکه مغزی است و اصلاح هم نوسانی از طریق نوروفیدبک می‌تواند به اصلاح این آشفتگی کمک کند.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

The Effect of Coherence Training via Neurofeedback on the Improvement of Reading in Children with Dyslexia

نویسندگان [English]

  • Abbas Bakhshipour 1
  • Majid Mahmood Alilou 1
  • Mihammadali Nazari 2
  • Elnaz Mousanezhad Jeddi 3
1 Professor, Department of Educational Sciences and Psychology, University of Tabriz, Tabriz, Iran.
2 Associate Professor of Cognitive Neuroscience, Department of Educational Sciences and Psychology, University of Tabriz, Tabriz, Iran.
3 PhD student of Psychology, Department of Educational Sciences and Psychology, University of Tabriz, Tabriz, Iran.
چکیده [English]

Objective: Dyslexia is a prevalent childhood disorder. Contrary to leading hypothesis of phonological deficit, new studies showed that the phonological representations in dyslexic children are intact but the ability to access them is impaired. Dysfunctional fronto-temporal connection has been interpreted as a neural evidence for this impaired access. Coherence training via neurofeedback provides the possibility of voluntary control on functional networks of brain. The aim of this study was to evaluate the effect of improving functional connectivity between brains regions involved in reading. Methods: In this single subject study, four dyslexic children aged 7-9 years old completed twenty 30 minutes sessions of coherence neurofeedback training. The training protocols were the normalization of fronto-temporo-parietal connections. Results: The results showed improvement in reading abilities and coherence values between target regions after treatment. Conclusion: These changes in coherence indicate dyslexia as a brain network disorder and coherence guided neurofeedback seems to be capable of modifying these disturbances.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Dyslexia
  • Coherence
  • Functional Connectivity
  • Neurofeedback
میکائیلی منیع، فرزانه (1384). بررسی مدل پردازش واج شناختی خواندن در دانش آموزان 8-10 ساله یک زبانه و دوزبانه عادی و نارساخوان تهرانی و تبریزی (پایان نامه دکتری). دانشگاه تربیت معلم تهران. 
Becerra, J., Fernandez, T., Harmony, T., Caballero, M. I., Garcia, F., Fernandez-Bouzas, A., ...Prado-Alcalá, R. A. (2006). Follow-up study of learning-disabled children treated with neurofeedback or placebo. Clinical EEG and neuroscience, 37(3), 198-203.
Boets, B. (2014). Dyslexia: reconciling controversies within an integrative developmental perspective. Trends in cognitive sciences, 18(10), 501-503.
Boets, B., Op de Beeck, H., Vandermosten, M., Scott, S., Gillebert, C., Mantini, D., ...Ghesquière, P. (2013). Intact but less accessible phonetic representations in adults with dyslexia. Science, 342 (6163), 1251-1254.
Boets, B., Vandermosten, M., Poelmans, H., Luts, H., Wouters, J., & Ghesquière, P. (2011). Preschool impairments in auditory processing and speech perception uniquely predict future reading problems. Research in developmental disabilities, 32(2), 560-570.
Breteler, M. H., Arns, M., Peters, S., Giepmans, I., & Verhoeven, L. (2010). Improvements in spelling after QEEG-based neurofeedback in dyslexia: A randomized controlled treatment study. Applied psychophysiology and biofeedback, 35(1), 5-11.
Coben, R., Wright, E. K., Decker, S. L., & Morgan, T. (2015). The Impact of Coherence Neurofeedback on Reading Delays in Learning Disabled Children: A Randomized Controlled Study. NeuroRegulation, 2(4), 168.
Ferguson, C. J. (2009). An Effect Size Primer: A Guide for Clinicians and Researchers. Professional Psychology: Research and Practice, 40(5), 532-538.
Fernandez, T., Herrera, W., Harmony, T., Diaz-Comas, L., Santiago, E., Sanchez, L., ...Barraza, C. (2003). EEG and behavioral changes following neurofeedback treatment in learning disabled children. Clinical Electroencephalography, 34(3), 145-152.
Fries, P. (2005). A mechanism for cognitive dynamics: neuronal communication through neuronal coherence. Trends in cognitive sciences, 9(10), 474-480.
Hickok, G., Houde, J., & Rong, F. (2011). Sensorimotor integration in speech processing: computational basis and neural organization. Neuron, 69(3), 407-422.
Hornickel, J., & Kraus, N. (2013). Unstable representation of sound: a biological marker of dyslexia. The Journal of Neuroscience, 33(8), 3500-3504.
Molfese, D. L. (2000). Predicting dyslexia at 8 years of age using neonatal brain responses. Brain and language, 72(3), 238-245.
Nazari, M. A., Mosanezhad, E., Hashemi, T., & Jahan. A. (2012). The Effectiveness of NeurofeedbackTraining on EEG Coherence and Neuropsychological Functions in Children with Reading Disability. Clinical EEG and Neuroscience, 43(4), 315-322.
Othmer, S., Othmer, S. F., & Kaiser, D. (2000). EEG biofeedback: A generalized approach to neuroregulation. Applied Neurophysiology & Brain Biofeedback, 21.
Ramus, F., & Szenkovits, G. (2008). What phonological deficit? The Quarterly Journal of Experimental Psychology, 61(1), 129-141.
Saygin, Z. M., Norton, E. S., Osher, D. E., Beach, S. D., Cyr, A. B., Ozernov-Palchik, O., ...Gabrieli, J. D. (2013). Tracking the roots of reading ability: white matter volume and integrity correlate with phonological awareness in prereading and early-reading kindergarten children. Journal of Neuroscience, 33(33), 13251-13258.
Schulze, K., Vargha-Khadem, F., & Mishkin, M. (2012). Test of a motor theory of long-term auditory memory. Proceedings of the National Academy of Sciences, 109(18), 7121-7125.
Shiota, M., Koeda, T., & Takeshita, K. (2000). Cognitive and neurophysiological evaluation of Japanese dyslexia. Brain, 22(7), 421-6.
Sklar, B., Hanley, J., & Simmons, W. W. (1972). An EEG experiment aimed toward identifying dyslexic children. Nature, 240(5381), 414-6.
Thornton, K. E., & Carmody, D. P. (2005). Electroencephalogram biofeedback for reading disability and traumatic brain injury. Child and adolescent psychiatric clinics of North America, 14(1), 137-162.
Thut, G., Miniussi, C., & Gross, J. (2012). The functional importance of rhythmic activity in the brain. Current Biology, 22(16), R658-R663.
Vandermosten, M., Boets, B., Wouters, J., & Ghesquière, P. (2012). A qualitative and quantitative review of diffusion tensor imaging studies in reading and dyslexia. Neuroscience & Biobehavioral Reviews, 36(6), 1532-1552.
Walker, J. E., Kozlowski, G. P., & Lawson, R. (2007). A modular activation/coherence approach to evaluating clinical/QEEG correlations and for guiding neurofeedback training: modular insufficiencies, modular excesses, disconnections, and hyperconnections. Journal of Neurotherapy, 11(1), 25-44.
Weiss, S., Mueller, H. M. (2003). The contribution of EEG coherence to the investigation of language. Brain, 85(2), 325-43.