اثربخشی آموزش حل مسأله در تغییر راهبردهای مقابله‌ای دانشجویان

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

دانشگاه علوم پزشکی ایران

چکیده

هدف این مطالعه، بررسی اثربخشی آموزش مهارت حل مسأله­ی گروهی در تغییر راهـبردهای مـقابله­ای دانشجویان بـود. بدین منظور 20 دانشجو بـه وسیله­ی روش نمونه­گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه آزمایش و کنترل (هریک به تعداد 10 نفر) تقسیم شدند. پیش از اجرای آموزش حل مسأله برای دانشجویان گروه آزمایش، هر دو گروه به وسیله­ی پرسشنامه­ی راهبردهای مقابله­ای بیلینگز و موس، مورد سنجش قرار گرفتند که از لحاظ نمرات کسب شده در این ابزار، دو گروه با هم تفاوت معنادار نداشتند. سپس گروه آزمایش به مدت 7 جلسه تحت آموزش حل مسأله قرار گـرفت. پس از اجرای آموزش برای گروه آزمایش، مـجدداً از دو گـروه خواسته شـد تا پرسشنامه­ی فوق­الذکـر را تکمیل کنند. سپس تـفاوت میانگین پیش­آزمون-پس­آزمون دو گروه به کمک روش تحلیل کوواریانس مورد مقایسه و تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتیجه­ی یافته­ها حاکی از آن بود که آموزش حل مسأله باعث تغییر در راهبردهای مقابله­ای می­شود که در برخی از آنها (حل مسأله، جلب حمایت اجتماعی) تفاوت بین دو گروه آزمایش و گروه کنترل از لحاظ آماری معنادار می­باشد. همچنین در سایر راهبردهای مقابله­ای (مانند ارزیابی شناختی، مهار هیجانی، مهار جسمانی) هر چند تغییرات بالینی مشاهده شد، ولی از لحاظ آماری معنادار نبود. مبتنی­ بر یافته­ها مـی­توان نتیجه گرفت که آموزش مهارت حل مسأله به طور کلی می­تواند به تغییر در راهبردهای مقابله­ای منجر گردد که نتایج این پژوهش در راستای پژوهش­های پیشین در این زمینه می­باشد.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Efficacy of Problem Solving Training in Changing Coping Strategies of University Students

نویسندگان [English]

  • Saeideh Zonozian
  • Banafsheh Gharaie
  • Rokhsareh Yekkeyazdandost
چکیده [English]

The purpose of this study was to evaluate the efficacy of problem solving training in changing university students' coping strategies. Therefore, 20 university students were selected by using convenience sampling and were allocated in 2 groups (10 students for experimental group and 10 students for control group). Experimental group received problem solving training in 7 sessions. Before doing problem solving training, both of the groups were assessed by Billings & Moss coping strategies questionnaire. Experimental and control groups did not have significant difference in pre-test. After the training for experimental group, two groups were assessed by above questionnaires again. Differences in pre-test and post-test between two groups were analyzed with help of analysis of covariance (ANCOVA).
Results showed that problem solving training in experimental group cause significant difference in some of coping strategies (problem solving and getting social support). Also clinical differences in other coping strategies (cognitive evaluation, emotional inhibition and body inhibition) were found, However they are not statistically significant. It can be concluded that.
Problem solving training can change coping strategies and the results were similar to previous studies in this field.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Problem solving skill training
  • coping strategies