مقایسه اثربخشی آموزش خودشفابخشی و آموزش مبتنی بر رویکرد هیجان‌مدار بر خودسرزنش‌گری و ضربه شکست عاطفی در زنان و مردان با تجربه خیانت همسر

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری، گروه مشاوره، واحد رودهن، دانشگاه آزاد اسلامی، رودهن. ایران.

2 دانشیار، گروه مشاوره، واحد رودهن، دانشگاه آزاد اسلامی، رودهن، ایران.

3 دانشیار، گروه روانشناسی، واحد تنکابن، دانشگاه ازاد اسلامی، تنکابن، ایران.

10.22034/jmpr.2024.63651.6430

چکیده

هدف از این پژوهش مقایسه اثربخشی آموزش خودشفابخشی و آموزش مبتنی بر رویکرد هیجان مدار بر خودسرزنش­گری و ضربه شکست عاطفی در زنان و مردان با تجربه خیانت همسر بود. پژوهش حاضر کاربردی از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون به همراه گروه کنترل است. جامعه آماری این پژوهش کلیه زنان و مردان با تجربه خیانت همسر مراجعه‌کننده به مراکز مشاوره منطقه 1 شهر تهران در سال 1402-1403 بودند که با توجه به هدف پژوهش از بین آنها 45  نفر یعنی 15 نفر برای هرگروه(درمان هیجان­مدار، درمان خودشفابخشی و گروه گواه) به صورت تصادفی ساده انتخاب شدند و به صورت تصادفی در سه گروه گمارده شدند. برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه‌های خود سرزنشگری گیلبرت و همکاران (2004) و ضربه عشق راس (1999) استفاده شد. داده‌ها بوسیله تحلیل کواریانس تک و چند متغیره و با استفاده از نسخه­‌ی 21 نرم‌افزار SPSS تحلیل شدند. نتایج نشان داد، هر دو درمان هیجان‌­مدار و خودشفابخشی بر کاهش نمرات خودسرزنشگری و ضربه شکست عاطفی گروه آزمایش تأثیر معناداری داشتند (0/05>P). با این حال، بین درمان هیجان‌­مدار و آموزش خودشفابخشی در میزان اثرگذاری بر متغیرهای خودسرزنشگری و ضربه شکست عاطفی تفاوت معناداری وجود نداشت. بر اساس میزان اثربخشی این دو درمان بر متغیرهای پژوهش می‌­توان نتیجه گرفت که از هر دو درمان می­‌توان در جهت اثرگذاری بر تعدیل خودسرزنشگری و ضربه شکست عاطفی در افراد با تجربه خیانت همسر استفاده کرد.

کلیدواژه‌ها

موضوعات


عنوان مقاله [English]

Comparison of the Effectiveness of Self-Healing Training and Training Based on an Emotion-Focused Therapy on Self-Blame and Trauma of Love Failure in Women and Men with the Experience of Lnfidelity

نویسندگان [English]

  • Shirin Asadi 1
  • Farideh Dokanei Fard 2
  • Javad Khalatbari 3
1 PhD student, Department of Counseling, Roudhen Branch, Islamic Azad University, Roudhen, Iran.
2 Associate Professor, Department of Counseling, Roudhen Branch, Islamic Azad University, Roudhen, Iran.
3 Associate Professor, Department of Psychology, Tonkabon Branch, Islamic Azad University, Tonkabon, Iran.
چکیده [English]

The purpose of this research was to compare the effectiveness of self-healing training and training based on an emotion-focused therapy on self-blame and trauma of love failure in women and men who experienced infidelity. The present research is applied of a semi-experimental type with a pre-test and post-test design along with a control group. The statistical population of this research was all women and men with the experience of infidelity who referred to the counseling centers of the 1st district of Tehran in 2023-2024, and according to the purpose of the research, there were 45 people among them, i.e. 15 people for each group (emotion-focused therapy, self-healing and control group) were selected through simple randomness sampling method and randomly assigned to three groups. To collect information, Gilbert et al.'s self-blame questionnaires (2004) and Ross' love trauma (1999) were used. The data were analyzed by univariate and multivariate analysis using SPSS21. The results showed that both emotion-focused therapy and self-healing had a significant effect on reducing self-blame and emotional failure scores in the experimental group (P<0.05). However, there was no significant difference between emotion-focused therapy and self-healing training in the degree of influence on the variables of self-blame and emotional failure. Based on the effectiveness of these two treatments on the variables of the research, it can be concluded that both treatments can be used to affect the moderation of self-blame and the impact of emotional failure in people with the experience of infidelity.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Emotion-Focused Therapy
  • Self-Healing Training
  • Self-Blame
  • Trauma of Love Failure
  • Infidelity
امجدیان، فرزانه؛ جعفری، اصغر و قمری، محمد(1402). مقایسه اثربخشی درمان هیجان­مدار و آموزش شفقت به خود در تاب­آوری و کاهش آسیب­پذیری روانی-بدنی مادران دارای کودک مبتلا به اختلال یادگیری(خواندن و نوشتن). فرهنگ مشاوره و روان درمانی، 14(55)، 151-183.
ایرانی، زهرا؛ لطیفی، زهره و سلطانی­زاده، محمد(1400). اثربخشی آموزش خودشفابخشی (کدهای شفابخش) بر حس انسجام در مردان وابسته به مواد مخدر. اعتیاد پژوهی، 15(61): 261-282.
تیموری، زهره، مجتبایی، مینا، رضازاده، محمدرضا(1400). مقایسه اثربخشی زوج درمانی هیجان مدار و درمان مبتنی بر شفقت خود بر تنظیم هیجان در زنان آسیبدیده از خیانت همسر. مجله دانشگاه علوم پزشکی گیلان، 3(2)، 130-143.
قاسمی، بهزاد؛ رنجبر، یوسف و شریفی، کبیر(1396). نقش عملکرد جنسی و تجربه شکست عاطفی در گرایش زوجین به روابط فرا زناشویی. رویش روانشناسی، 6(1)، 45-68.
گرایلی، مژگان؛ آقامحمدیان شعرباف، حمیدرضا؛ اصغری ابراهیم آباد، محمدجواد (1398). اثربخشی روان­درمانی گروهی هیجان­مدار بر افزایش امید و بخشودگی بین­فردی در نشانگان ضربه عشق. پژوهش­های روانشناسی بالینی و مشاوره، 9(2)، 87-100.
گلاسر، ویلیام و گلاسر، کارلین (2011). ازدواج بدون شکست (حل معمای ازدواج با تئوری انتخاب). ترجمه دکتر علی صاحبی (1398). انتشارات سایه سخن، تهران.
لطیفی، زهره؛ شفیعی، لادن و سلطانی­زاده، محمد (1400). تأثیر آموزش خودشفابخشی بر فرسودگی شغلی، کیفیت زندگی و انعطاف‌پذیری عاطفی کارکنان اورژانس اجتماعی. نشریه  ابن سینا، ۲۳ (۲): 36-47.
Ayadi, N., Fatehizade, M., Zare, K., & Ebrahimi, H. (2022). Comparing attitudes toward marriage and spouse selection criteria among people on the verge of first marriage and remarriage. International Journal of Behavioral Sciences, 16(1), 17-22.‏
Baetens, I., Claes, L., Hasking, P., Smits, D., Grietens, H., Onghena, P., & Martin, G. (2015). The relationship between parental expressed emotions and non-suicidal self-injury: The mediating roles of self-criticism and depression. Journal of Child and Family Studies, 24(2), 491-498.
Barcaccia, B., Hartstone, J. M., Pallini, S., Petrocchi, N., Saliani, A. M., & Medvedev, O. N. (2022). Mindfulness, social safeness and self-reassurance as protective factors and self-criticism and revenge as risk factors for depression and anxiety symptoms in youth. Mindfulness13(3), 674-684.
Baucom, D.H., Snyder, D.K. & Gordon, K.C. (2009). Helping Couples Get Past the Affair: A clinician’s Guide. The Guilford Press
Bryndin, E., & Bryndina, I. (2020). Self healing of healthy condition at cellular level. Medical Case Reports and Reviews, 3, 1-4.‏
Donovan, S., & Emmers-Sommer, T. M. (2012). Attachment style and gender as predictors of communicative responses to infidelity. Marriage & family review48(2), 125-149.
Fairbrother, N., Newth, S., & Rachman, S. (2005). Mental pollution: feelings ofdirtiness without physical contact. Behaviour Research and Therapy, 43, 121˚ 130.
Fisher, H. E., Brown, L. L., Aron, A., Strong, G., & Mashek, D. (2010). Reward, addiction, and emotion regulation systems associated with rejection in love. Journal of Neurophysiology, 104, 51-60.
Ghahremani Ochghaz P, Mohammadkhani P, Hatami M, Mohammadrezaei R. (2020). Stigating the Psychometric Properties of Self-criticism and Self-reassurance Scale in Iranian Students. Journal of Practice in Clinical Psychology, 8(1), 65-72.
Gilbert P, Clarke M, Hempel S, Miles J, Irons. (2004) Criticizing and reassuring oneself: an exploration of forms, styles and reasons in female students. Br J Clin Psychol; 43:31–50.
Greenman, P. S., & Johnson, S. M. (2022). Emotionally focused therapy: Attachment, connection, and health. Current opinion in psychology, 43, 146-150.
Irons, C., & Lad, S. (2017). Using compassion focused therapy to work with shame and self-criticism in complex trauma. Australian Clinical Psychologist3(1), 1743.
Joeng, J. R., & Turner, S. L. (2015). Mediators between self-criticism and depression: Fear of compassion, self-compassion, and importance to others. Journal of Counseling Psychology, 62(3), 453.
Johnson, S. (2004). The practice of emotionally focused marital therapy (2nd ed.). New York: Brunner/Routledge.
Johnson, S. (2004). The practice of emotionally focused marital therapy (2nd ed.). New York: Brunner/Routledge
Joshi, S., & Thingujam, N. S. (2009). Perceived emotional intelligence and marital adjustment: Examining the mediating role of personality and social desirability. Journal of the Indian Academy of Applied Psychology, 35(1), 79-86.‏
López, A., Sanderman, R., Smink, A., Zhang, Y., van Sonderen, E., Ranchor, A., & Schroevers, M. J. (2015). A reconsideration of the Self-Compassion Scale’s total score: self-compassion versus self-criticism. PloS one, 10(7), e0132940.
Loyd, A. (2019). The healing codes II; A step-by-step guide to whole-life healing. Publisher: Yellow Kite.‏
Loyd, A., & Jahnson, B. (2005). The healing codes: Unlocking the cellular sequence of life [M. Marvi, Latifi Z, Persian trans. 2014]. Isfahan: Marvi.‏
Mouchan, R., Bahmani, B., & Askari, A. (2016). The Effectiveness of Schema Therapy on Reducing Symptoms of Emotional Breakdown. Health Sciences5(9S), 1-11.
Peluso, P. R. (Ed.). (2007). Infidelity: A practitioner’s guide to working with couples in crisis. Routledge.‏
Peluso, P. R. (Ed.). (2007). Infidelity: A practitioner’s guide to working with couples in crisis. Routledge.‏
Pos, A. E., & Greenberg, L. S. (2007). Emotion-focused therapy: The transforming power of affect. Journal of Contemporary Psychotherapy, 37(1), 25-31.‏
Primeau, J. E. (2013). Romantic Breakup and College Student Adjustment: Attachment Dimensions, Patterns of Grief, and Sex. A Dissertation Submitted to the Faculty of Purdue University. In Partial Fulfillment of the Requirements for the Degree of Doctor of Philosophy.
Rosse, R.B. (2007). The love trauma syndrome: free yourself from the pain of a broken heart: Da Capo Lifelong Books.
Sanamnejad, G., Pashavi, G., Oftadehal, M., Ostadhasanloo, H., Khodayarifard, M., Aryan, K., & Farahani, H. (2011). Emotional intelligence and self-concept in people with and without failure in love. Procedia-Social and Behavioral Sciences30, 1447-1451.
Scheeren, P., Apellániz, I. D. A. M. D., & Wagner, A. (2018). Marital infidelity: The experience of men and women. Trends in Psychology26, 355-369.
Shrout, M. R., & Weigel, D. J. (2020). Coping with infidelity: The moderating role of self-esteem. Personality and individual differences, 154, 109631.
Tibubos, A. N., Werner, A. M., Brähler, E., Shahar, G., Ernst, M., Reiner, I., & Beutel, M. E. (2022). Self-Criticism in the General Population: Development and Psychometric Properties of the Depressive Experiences Questionnaire Self-Criticism 4 (DEQ-SC4). Journal of Personality Assessment, 1-13.
Tol, W. A., Leku, M. R., Lakin, D. P., Carswell, K., Augustinavicius, J., Adaku, A., ...& van Ommeren, M. (2020). Guided self-help to reduce psychological distress in South Sudanese female refugees in Uganda: a cluster randomised trial. The Lancet Global Health8(2), 254-263.
Town, R., Hayes, D., March, A., Fonagy, P., & Stapley, E. (2023). Self-management, self-care, and self-help in adolescents with emotional problems: a scoping review. European Child & Adolescent Psychiatry, 1-28.
Zarean, F., & Latifi, Z. (2020). The effectiveness of self-healing (the healing codes) training on psychological capital and distress tolerance in women with addicted husbands. Current Psychology, 1-9.
Zarean, F., Sadri Damirchi, E., & Sheykholeslami, A. (2022). Effect of Self-Healing Intervention Program on Psychological Well-Being and Marital Satisfaction of Women Victimized by Domestic Violence. The American Journal of Family Therapy, 1-19.
Zuccarini, D., Johnson, S. M., Dalgleish, T. L., & Makinen, J. A. (2013). Forgiveness and reconciliation in emotionally focused therapy for couples: The client change process and therapist interventions. Journal of Marital and Family Therapy, 39(2), 148-162.