مدل پیش‌بینی امید بر اساس حمایت اجتماعی و معنای زندگی با میانجیگری تاب‌آوری روانی در دانشجویان

ظهوری زنگنه, زهره; امامی پور, سوزان; باغداساریانس, آنیتا

doi:10.22034/jmpr.2023.16510

مدل پیش‌بینی امید بر اساس حمایت اجتماعی و معنای زندگی با میانجیگری تاب‌آوری روانی در دانشجویان

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

¹ دانشجوی دکترای تخصصی روان‌شناسی عمومی، گروه روانشناسی عمومی، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.

² دانشیار گروه روانشناسی عمومی، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.

³ استادیار گروه روانشناسی عمومی، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.

10.22034/jmpr.2023.16510

چکیده

پژوهش حاضر با هدف ارائه مدل پیش‌بینی امید بر اساس حمایت اجتماعی و معنای زندگی با میانجیگری تاب‌آوری روانی در دانشجویان صورت پذیرفت. روش پژوهش، توصیفی- همبستگی و تحلیل مسیر بود. جامعه آماری این پژوهش مشتمل بر کلیه دانشجویان دوره کارشناسی دانشگاه‌های غیردولتی شهر تهران بود که در سال تحصیلی 1399-1398 به تحصیل اشتغال داشتند. نمونه آماری شامل 480 دانشجو بود که با استفاده از روش نمونه‌گیری تصادفی خوشه‌ای انتخاب شدند. ابزارهای مورد استفاده شامل پرسشنامه حمایت اجتماعی (SSQ) (زیمت و همکاران، 1988)؛ پرسشنامه معنای زندگی (MLQ) (استگر و فرازیر، 2006)؛ پرسشنامه تاب‌آوری روانی (PRQ) (کانر و دیودیسون، 2003) و پرسشنامه امید (HQ) (سیمپسون، 1999) بود. تحلیل داده‌ها با استفاده از تحلیل مسیر با استفاده از نرم‌افزار SPSS و AMOS ویرایش 23 صورت گرفت. نتایج نشان داد حمایت اجتماعی، معنای زندگی و تاب‌آوری روانی با امید در دانشجویان همبستگی معنادار دارند (01/0>p). همچنین حمایت اجتماعی، معنای زندگی و تاب‌آوری روانی بر امید دانشجویان دارای اثر مستقیم معنادار است (01/0>p). علاوه بر این نتایج بوت استراپ نشان داد که تاب‌آوری روانی در رابطه حمایت اجتماعی و معنای زندگی با امید دانشجویان دارای نقش میانجی‌گری معنادار است (01/0>p). در نهایت مدل از برازش مناسب برخوردار بود. با توجه به نقش میانجی معنادار تاب‌آوری روانی لازم است که درمانگران و مشاوران با بکارگیری آموزش تاب‌آوری روانی، امید را در نزد دانشجویان افزایش دهند.

کلیدواژه‌ها

20.1001.1.27173852.1402.18.70.10.5

عنوان مقاله [English]

Model of Predicting Hope According to the Social Support and Meaning in Life with the Mediation Role of Psychological Resilience in the University Student

نویسندگان [English]

zohreh zohori zangeneh ¹
sozan emami pour ²
anita baghdasarianes ³

¹ PhD student in General Psychology, Department of General Psychology, Central Tehran Branch, Islamic Azad University, Tehran, Iran.

² Associate Professor, Department of General Psychology, Central Tehran Branch, Islamic Azad University, Tehran, Iran.

³ Assistant Professor, Department of General Psychology, Central Tehran Branch, Islamic Azad University, Tehran, Iran.

چکیده [English]

The present study was conducted to offer a model of predicting hope according to the social support and meaning in life with the mediation role of psychological resilience in the university students. The research method was descriptive-correlational and pathway analysis. The statistical population of the study included all undergraduate students at non-state universities in the city of Tehran in academic year 2019-20. The statistical sample included 480 students who were selected through clustered random sampling method. The applied questionnaires included Social Support Questionnaire (SSQ) (Zimet, et.al. 1988), Meaning in Life Questionnaire (MLQ) (Steger, Frazier, 2006); Psychological Resilience Questionnaire (PRQ) (Conner, Davidson, 2003) and Hope Questionnaire (HQ) (Sympson, 1999). The data analysis was conducted through pathway analysis via SPSS and AMOS version 23. The results showed that social support, meaning in life and psychological resilience have significant relationship with hope in the students (p<0.01). Moreover, social support, meaning in life and psychological resilience have significant direct effect on the students’ hope (p<0.01). Furthermore, Bootstrap results showed that the psychological resilience has significant medication role in the relationship between social support and meaning in life (p<0.01). Finally the model enjoyed a suitable fitness. Taking the significant mediation role of psychological resilience, it is necessary for the therapists and consultants to increase the students’ hope through training psychological resilience.

کلیدواژه‌ها [English]