اثربخشی درمان متمرکز بر شفقت و درمان‌هیجان‌مدار بر رفتارهای خودآسیب‌رسان و نیازهای بین‌فردی در نوجوانان دختر دارای افکار خودکشی

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 کارشناس ارشد روانشناسی دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران جنوب، ایران.

2 استادیار گروه روانشناسی دانشگاه پیام نور

چکیده

زمینه و هدف: خود آسیب‌رسانی از جمله مشکلات روانى_اجتماعى هستند که در دوره نوجوانى شیوع بالایى دارند. بنابراین پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثربخشی درمان متمرکز بر شفقت و درمان‌هیجان‌مدار بر رفتارهای خودآسیب‌رسان و نیازهای بین‌فردی در نوجوانان دختر دارای افکار خودکشی انجام شد.
روش: این پژوهش نیمه آزمایشی از نوع پیش‌آزمون_پس‌آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری پژوهش کلیه دانش‌آموزان دختر مقطع متوسطه تهران در سال تحصیلی 1401-1400 بودند. که از ناحیه 2 تعداد 45 نفر به شیوه در دسترس انتخاب شد و در گروه‌های آزمایش و گواه به روش تصادفی معادل شدند. درمان‌هیجان‌مدار و درمان مبتنی بر شفقت طی 8 جلسه 60 دقیقه‌ای به ترتیب در گروه‌های آزمایش 1 و 2 انجام شد گروه گواه هیچ‌گونه آموزشی دریافت نکرد. داده‌ها به کمک پرسشنامه آسیب به خود سانسون (1998)، مقیاس افکار خودکشی بک (1979) و پرسشنامه نیازهای بین‌فردی ون آردن و همکاران (2012) جمع‌آوری و با استفاده از تحلیل کوواریانس چندمتغیری تحلیل شدند.
یافته‌ها: یافته‌ها نشان داد که گروه‌های آزمایش در مرحله پس‌آزمون از نظر ادراک سربار بودن، تعلق‌پذیری‌خنثی، رفتارهای خودآسیب‌رسان و افکار خودکشی کاهش معنی‌داری داشتند (05/0>P). درمان‌هیجان‌مدار نسبت به درمان مبتنی بر شفقت اثربخشی بیشتری در کاهش ادراک سربار بودن، تعلق‌پذیری‌خنثی، رفتارهای خودآسیب‌رسان داشت و درمان مبتنی بر شفقت بر کاهش افکار خودکشی تاثیر بیشتری داشت.
نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج به‌دست‌آمده می‌توان گفت، به کار بردن هر دو مداخله می‌تواند با تاثیر ادراک سربار بودن، احساس تعلق‌پذیری‌خنثی، افکار خودکشی و رفتارهای خودآسیب‌رسان را در دختران نوجوان کاهش دهد.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

The Effectiveness of Compassion and Emotion-focused Therapy on Self-harming Behaviors and Interpersonal Needs in Female Adolescents with Suicidal Ideation

نویسندگان [English]

  • nastaran jabari 1
  • Mojtaba Aghili 2
1 Master of Psychology, Islamic Azad University, South Tehran Branch, Iran.
2 Assistant Professor, Department of Psychology, Payame Noor University
چکیده [English]

Background and Aim: Self-harm is one of the psycho-social problems that is very common in adolescence. Therefore, the aim of this study was to compare the The Effectiveness of Compassion and Emotion-focused Therapy on Self-harming Behaviors and Interpersonal Needs in Female Adolescents with Suicidal Ideation.
Method: This quasi-experimental study was a pre-test-post-test with a control group. The statistical population of the study was all female high school students in Tehran in the academic year 2021-2022. From area 2, 45 people were selected by convenience sampling method and randomly assigned to experimental and control groups. Emotional therapy and compassion-based therapy were performed in 8 sessions of 60 minutes in experimental groups 1 and 2, respectively. The control group did not receive any training. Data were collected using the Sanson Self-Injury Questionnaire (1998), the Beck Suicide Thought Scale (1979) and the interpersonal needs questionnaire of Van Arden et al. (2012) and analyzed using multivariate analysis of covariance.
Results: The results showed that the experimental groups in the post-test stage had a significant decrease in terms of perception of overload, neutrality, self-harming behaviors and suicidal ideation (P<0.05). Emotional therapy was more effective than compassionate therapy in reducing the perception of overload, belonging, neutrality, self-harming behaviors, and compassionate therapy was more effective in reducing suicidal ideation.
Conclusion: According to the obtained results, it can be said that using both interventions can reduce the feeling of belonging, neutrality, suicidal thoughts and self-harming behaviors in adolescent girls by affecting the perception of overload.

کلیدواژه‌ها [English]

  • compassion-focused therapy
  • emotional therapy
  • self-harming behaviors
  • interpersonal needs
  • suicidal ideation