پیش‌بینی تغییرات تعلل‌ورزی تحصیلی بر اساس خودکارآمدی دانشگاهی و رضایت از زندگی

رضاپور, یوسف; پورباغبان, سجاد; فتحی, آیت‌اله

پیش‌بینی تغییرات تعلل‌ورزی تحصیلی بر اساس خودکارآمدی دانشگاهی و رضایت از زندگی

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

¹ استادیار گروه علوم تربیتی دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی دانشگاه تبریز

² دانشجوی کارشناسی ارشد برنامه‌ریزی درسی دانشگاه تبریز

³ دانشجوی دکتری روانشناسی تربیتی دانشگاه تبریز

چکیده

تعللورزی یکی از ویژگیهایی که عموماً به عنوان یکی از تجارب دانشگاهی و عاملی آسیبزا برای دانشجویان محسوب میشود. هدف پژوهش حاضر پیشبینی تغییرات تعللورزی تحصیلی براساس خودکارآمدی دانشگاهی و رضایت از زندگی بود. به همین منظور 302 نفر از دانشجویان تحصیلات تکمیلی دانشگاه تبریز که با استفاده از فرمول کوکران تعیین شده بودند به روش نمونهگیری تصادفی مشخص شدند و مقیاسهای تعللورزی تحصیلی، خودکارآمدی دانشگاهی و رضایت از زندگی را تکمیل کردند. دادههای به دست آمده با استفاده از رگرسیون چندگانه تحلیل شدند. نتایج تحلیل نشان داد که خودکارآمدی تحصیلی و رضایت از زندگی به صورت منفی پیشبینیکننده تعللورزی تحصیلی هستند. خودکارآمدی تحصیلی و رضایت از زندگی 20% از واریانس مشترک تعللورزی را پیشبینی میکنند، به این معنی که دانشجویانی که از خودکارآمدی تحصیلی و رضایت از زندگی برخوردارند، از تعللورزی تحصیلی کمتری برخوردارند. نتایج پژوهش حاضر نشان میدهد که تقویت خودکارآمدی و بهبود رضایت از زندگی تأثیر بسزایی در کاهش تعللورزی دارد.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Prediction of Changes of Academic Procrastination by Academic Self Efficacy and Life Satisfaction

نویسندگان [English]

Yusef Rezapour ¹
Sajad Purbaghban ²
Ayatollah Fathi ³

چکیده [English]

Procrastination is one of the features that generally considered one of the college experience and is one of the harmful factor to students. The aim of this study was to study thePrediction change of academic procrastination by academic self efficacy and life satisfaction. For these purpose 302 graduate students of Tabriz University were selected through Cochran formula and completed the academic procrastination, academic self efficacy and life satisfaction scales. The gathered data were analyzed using multiple regression. The results indicated that academic self-efficacy and life satisfaction were a negative predictor of academic procrastination. Academic self-efficacy and life satisfaction can predict. %20 of the common variance of academic procrastination. This means that students who have high academic self efficacy and life satisfaction have low academic procrastination. The results indicated that enhancement of self efficacy and improvement of life satisfaction can lead to reduce the procrastination

کلیدواژه‌ها [English]