هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه ناگویی هیجانی و ویژگیهای شخصیتی با فرسودگی شغلی دبیران زن آموزش و پرورش بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دبیران زن آموزش و پرورش شهر کرمانشاه بود که از بین آنها به روش نمونهگیری خوشهای نمونهای به حجم 300 نفر انتخاب گردید. برای گردآوری دادهها از پرسشنامههای ناگویی هیجانی تورنتو، شخصیتی پنج عاملی نئو و فرسودگی شغلی ماسلاچ استفاده شد. طرح پژوهش، توصیفی از نوع همبستگی بود و برای تحلیل دادهها از تحلیل رگرسیون چندگانه استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که بین مؤلفههای ناگویی هیجانی (دشواری در شناسایی احساسات، دشواری در توصیف احساسات و تفکر عینی) و فرسودگی شغلی رابطه مثبت، بین رواننژندی و فرسودگی شغلی رابطه مثبت، بین برونگرایی و فرسـودگی شغلی رابـطه منفی، بین با وجـدان بودن و فرسودگی شـغلی رابطه مثبت و بین انعطافپذیری و فرسودگی شغلی رابطه مـنفی وجود دارد و متغیرهای دشواری در شـناسایی احـساسات، دشواری در توصیف احساسات، رواننـژندی، برونگرایی و باوجدان بودن توانایی پیشبینی فرسودگی شغلی را دارند. بنابراین میتوان با تدابیر مناسب به سلامت محیط شغلی و کاهش فرسودگی شغلی دبیران کمک کرد.